ورود حضرت معصومه سلام الله علیها به قم
این دشت پر از زمزمه سوره نور است
این ماه مدینه ست که در حال عبور است
این ماه مدینه ست که بر هودجی از نور
می آید و این خطه پر از شادی و شور است
گل می دمد از شش جهت جاده ساوه
این دشت سراسر همه وجد است و سرور است
تسبیح کنان است در این بادیه، هر سنگ
صحرا همه در جاذبه فیضِ حضور است
آواز صبوحی زده باران سحرگاه
هر لاله این باغ یکی جام طهور است
چاووش! صلایی بزن آهنگ پگاه است
ای قافله! بشتاب که قم چشم به راه است
چون از سفر آن محمل مأنوس بر آید
بس لاله خوش رنگ به پابوس بر آید
بر ساحت سجاده او جلوه به جلوه
«سُبّوح» گل افشاند و «قُدّوس» برآید
در مجلس فیضش چه اشارات لطیفی
از عالَم معقول به محسوس برآید
این ماه درخشنده چه ماهی ست که هر صبح
خورشید پی دیدنش از طوس برآید
آیینه در آیینه از ایوان بلندش
صد باغ پر از جلوه طاووس برآید
این روضه، سرای کرم ماست، بیایید
ای اهل حرم! این حرم ماست، بیایید
درهای بهشت از ملکوت تو گشوده ست
صد دسته گل از دست قنوت تو گشوده ست
در حلقه نورانی گل های سحر خیز
سجاده تسبیح سکوت تو گشوده ست
گلدسته نور تو گواه است که تا عرش
ایوان جلال و جبروت تو گشوده ست
در فصل دعا، دست نیاز گل مریم
بر خان کریمانه قوت تو گشوده ست
هر آیه ای از سوره نورانی کوثر
فصلی به مقامات ثبوت تو گشوده ست
این آینه تصویر به تصویر شکفته ست
تصویر تو در آیه تطهیر شکفته ست
